ال کارنیتین ( L-CARNITINE) چیست ؟

ال – کارنیتین چیست و زمان و مقدار مصرف آن به چه شکل می باشد؟  آیا ال – کارنیتین برای بدن ضرر هم دارد؟

 

کارنیتین یا ال-کارنیتین از اسیدهای آمینه لیزین و متیونین ساخته شده و موجب آزاد سازی انرژی از یاخته‌های چربی می‌شود. این ماده موجب انتقال اسیدهای چرب به داخل میتوکندری می‌شود. کارنیتین در بافت عضلات و کبد ساخته می‌شود. وظیفه اصلی آن در بدن کمک به سوخت و ساز وتبدیل غذا به انرژی می باشد. کارنیتین این عمل را از طریق انتقال اسیدهای چرب بلند زنجیره به داخل میتوکندری ها جهت بتااکسیداسیون آن ها انجام می دهد. از طرف دیگر مصرف چربی ها به عنوان منبع انرژی موجب صرفه جویی در مصرف گلیگوژن عضلات گردیده و با حفظ ذخایر گلیکوژن به تأخیر در بروز خستگی ورزش کار می انجامد.

نام کارنیتین از ریشه ی لاتین کارنیس به معنی گوشت گرفته شده است که این انتخاب به دلیل آن است که منابع غذایی این ماده انواع گوشت و لبنیات می باشند.

سلول‌های بدن برای سنتز کارنیتین به ویتامین‌های C، B۶ و B۳ (نیاسین) نیاز دارند. اما می توان آن را از منابع غذایی حیوانی مانند گوشت قرمز، لبنیات و آواکادو نیز دریافت کرد. غذاهای گیاهی منبع خوبی برای این ماده نمی باشند. ال- کارنیتین یک دارو نیز می‌باشد و برای درمان بیمارانی به‌کارمی‌رود که بدن آنها به اندازه کافی کارنیتین تولید نمی‌کند. اینک کاربرد آن را به‌عنوان راهی برای پیشگیری از صدماتی بررسی می‌کنند که در اثر کاربرد شیمی‌درمانی به بافت‌ها وارد می‌شود.

کارنیتین در واقع مواد مغذی ضروری موجود در بدن است که در حمل و نقل چربی به میتوکندری سلول، جایی که چربی ها میتواند به انرژی تبدیل بشوند به شما کمک می کند تا در بدن به شکل انرژی آزاد بشوند . ال – کارنیتین می تواند به افزایش سوختن چربی در بدن شما کمک کند ، سطح انرژی شما را بالا ببرد وسلامت قلب شما ر ارتقاء  ببخشد.

ال – کارنیتین به طور گسترده ای به عنوان یک روش طبیعی برای کاهش وزن استفاده می شود چون قادر است چربی را در سرعت های بسیار بالاتر بسوزاند. همچنین می تواند هوس های شما را  کاهش دهد و باعث افزایش انرژی شما در طول ورزش و افزایش متابولیسم در بدن شما گردد. همچنین کارنیتین برای بالا بردن سلامت قلب در درمان و مدیریت آنژین ، آریتمی قلبی و بیماری های دیگر استفاده می شود. همچنین توسط ورزشکاران  برای ارتقاء استقامت درورزش ها استفاده می شود.

مقدار مصرف:

ال کارنیتین را معمولا به مقدار ٥٠٠تا ١٠٠٠میلیگرم ٣ بار در روز همراه هر وعده غذایی مصرف می کنند و به سه شکل قرص،کپسول و پودر موجود است.

مزایای مصرف ال – کارنیتین:

– اثر چربی سوزی

– تا ثیرات بر روی توده استخوان

– اثرات آنتی اکسیدانی

– بهبود بیماری های قلبی:( حملات قلبی،  نا رسایی های قلبی، آنژین ها، بیماری عروق محیطی ، لنگی متناوب)

– کمک به بیماران دیابتی

– بهبود عملکرد ورزشکاران استقامتی

– کاهش وزن

– بهبود آلزایمر و بیماری اختلال حافظه

– بیماری های کلیوی و دیالیز

– ناباروری مردان

– بهبود سندروم خستگی مزمن

– بهبود بیماری جنون

– کاهش استرس اکسیداتیو

عوارض جانبی ال- کارنیتین :

مصرف سطوح طبیعی کارنیتین برای شما عوارض جانبی ناخوشایندی به همراه نخواهد داشت . با این وجود ، شما ممکن است زمانی که آن را مصرف می کنید انرژی بیش از حدداشته باشید ، و اگر شما آن را بعد از ساعت ۴ عصر مصرف کنید ممکن است به اختلال درخواب شب دچار شوید. این اثرات جانبی واقعا دلایل مهمی برای نگرانی در افراد نیستند ، چون آنها اغلب خفیف تا متوسط ، و آسان برای مقابله می باشند.

برخی از عوارض جانبی ال- کارنیتین  که تا کنون گزارش شده شامل: استفراغ ، حالت تهوع ، سردرد ، اسهال ، آبریزش بینی ، بی قراری و مشکل خواب می باشند .

برخی از عوارض جانبی جدی ممکن است بالا رفتن میزان سرعت ضربان قلب ، افزایش فشار خون و تب باشند.

مسائل ایمنی مربوط به ال – کارنیتین  (موارد منع مصرف) :

اگر فرد دچار کم کاری تیروئید است نباید ال کارنیتین مصرف کند چرا که با کار هورمونهای تیروئید تداخل می کند. علائم و درمان کم کاری تیروئید را در مطلب دیگری بازگو کرده ایم.

همچنین در افرادی که دیالیز می شوند این ماده منع مصرف دارد.

در افرادی که ال کارنیتین را برای کاهش وزن مصرف می کنند خطر بروز بی اشتهایی عصبی (anorexia nervosa) وجود دارد زیراال کارنیتین اشتها را کم می کند و حساسیت فرد به لاغر شدن میتواند نهایتا منجر به بی اشتهایی عصبی شده و سوء تغذیه شدید را به دنبال داشته باشد.

مواد غذایی که کارنیتین در آنها وجود دارد:

بالاترین غلظت کارنیتین در گوشت قرمز و محصولات لبنی یافت می شوند. سایر منابع طبیعی که کارنیتین در آنها وجود دارد ،شامل: آجیل و دانه ها (به عنوان مثال:، کدو، آفتابگردان، کنجد)، حبوبات  (لوبیا ، نخود فرنگی ، عدس، بادام زمینی)، سبزیجات(مارچوبه، چغندر، سیب زمینی، کلم بروکلی، جوانه بروکسل ، سیر، خردل سبز، بامیه، جعفری، کلم پیچ) میوه (موز)، غلات (گندم سیاه،  ذرت، ارزن، بلغور جو دوسر، سبوس برنج، گندم، سبوس گندم، جوانه گندم) و گرده عسل